‘’Selvi boylum al yazmalım’’

  

    Fazla söze gerek yok.Film anlatıyor her şeyi.Aşkı,sevgiyi,sadakati,bağlılığı...Her izleyişimde aşkı yeniden öğrendiğim bir film...Bir klasik yani...Çünkü film göze değil,kalbe hitap ediyor.Ama ben de yerinin ayrı olmasının asıl nedeni duygusal olması değil,hayatımdan parçaları bulmam...Hayatın gerçekleri gibi.Mesela bir söz geçer:’’Sahi neydi sevgi?Sevgi;iyilikti,güzellikti,dostluktu...Sevgi ‘EMEK’ti...’’Gerçekten de öyle artık herkes birbirini seviyor.Ağzı olan herkes seviyorum diyor.Ama kuru kuru seviyorum demekle olmuyor...

    Aşk ne farklı şeydi öyle;cennette gibiydin...Coşkun bir nehir gibi kabarıyordu yüreğin,nefes alamıyordun,kalbin sığmıyordu yerine...En soğuk kış bile bahardı senin için...Her şeyde bir iyilik buluyordun...Kısacası Polyanna gibi olmaktı aşık olmak...Ama gerçekten aşıksan böyle hissediyordun.Ve bu duygu azalmıyordu hiç bir zaman,yaşananları hele de o en güzel zamanları unutamıyordun hiç... O alev durulduktan,aşkın külleri olduktan sonra olgunlaşıyor artık,aklı devreye geçiyor artık.Ama silinmiyor hatıralar.Çok acı çekiyor.Seçim yapmak zor geliyor ama fedakar insanlar hakederler aşkı.Bir söz vardır duymuşsunuzdur belki.’’Bir kadının kaderi sevdiği erkeğin ihaneti ile sevmediği erkeğin sadakati arasında çizilir...’’Filmde anlatılanda tam olarak bu işte.Asya(Türkan Şoray),İlyas(Kadir İnanır)’ı seviyordu elbet.Ama ihanetini affedemezdi...

    Cemşid(Ahmet Mekin) ise gerçekten sevmişti Asya’yı.’Emek’ vermişti,iyilik etmişti,dostça,güzellikle yaklaşmıştı ona...Çocuğu baba bilmişti onu.Yıllar sonra Asya İlyas’ı görünce elbet bir kıvılcım doğdu o aşkın küllerinden ama çok geçti her şey için...O kasıp kavuran yeller,o çılgın bir nehir gibi kabaran yürek durulmuştu çoktan...Artık bahar bile fırtınalı bir kıştı...

    Artık gelse bile ne değişecekti?Eskisi gibi nasıl olunurdu?Olmazdı.Olamazdı...Hiç bir şey eskisi gibi olamazdı.Zaman geçtikçe her şey değişmişti...İlyas’a geri dönemezdi Asya.Yapamazdı bunu...Sevgiyi hakeden Cemşid’di.Çünkü;’’SEVGİ; İYİLİKTİ,GÜZELLİKTİ,DOSTLUKTU.SEVGİ ‘EMEK’Tİ...’’

     Artık unutmak lazımdı.Her şeyi silmek lazımdı.Veda etmek lazımdı...Böyle bitmesi kötüydü belki ama olmazsa olmuyor işte.Aynı yeri bulmuyor artık...

     Ve acı da olsa İlyas kabullendi bunu.

Şu sözler döküldü dudaklarından:’’ELVEDA ASYA...SELVİ BOYLUM...AL YAZMALIM...BİTMEMİŞ TÜRKÜM BENİM...ELVEDA...’’